BANKACIYA NE OLDU?

17 yıllık başarılı bir meslek hayatı 2 kredi kartı satışı yapamayınca nasıl sıfırlanıyor? İbretlik bir yorum:Türkiye’nin en büyük bankalarından birinde 17 yıldır çalışan bir bankacının sözleri, sektörün  görünmeyen yüzünü gün ışığına çıkartıyor.
17 yıllık bankacılık hayatımda hep BÜ leri aldım başarılı oldum , kasamı tutturdum…
Atm’ lere baktım …
Atm leri tamir ettim…
Arşivlerde gece yarılarına kadar çalıştım ( Terfi ettim mi? O da benim ayıbım değil) işimi de çok sevdim insanlarla konuşmak sorunlarını çözmek BANKACILIK hizmeti vermekten hep mutlu oldum.
Bize yıllarca takım ruhu banka kültürü, tek amaç tek ruh öğrettiler .
Ama şimdi ne oldu hele de son bir yıldır?
Artık kendimi değersiz aşırı beceriksiz ve başarısız hissediyorum ve öyle olduğumu düşünüyordum.
Dün durdum..Gelen bir mesaj kendime getirdi beni. Ne yani 17 yıldır başarılıydımda şimdi mi 2 kredi kartı satamadım diye, bireysel kredinin içine( müşterinin isteyip istemediğini bilmeden )sigorta satamadım diyemi değersiz ve başarısızdım?
Yok siz öyle de deseniz de sevgili yöneticilerim öyle değil.
Ben başarılıyım ve bankacıyım!
İyi bir anneyim iyi bir ekonomistim, arkadaşlık ilişkilerim iyi, yani ben başarılıyım.
Bu bankada bir sürü arkadaşıma yardım ettim bunca yılda birsürü kişiye yol gösterdim işimizi öğrettim doğruyu yanlışı gördüm hep paylaştım ama artık gerek kalmadı tek başarı kriteri SAT- SAT- SAT-SAT,  NASIL SATARSAN SAT!
Bence bu gidiş başarısız. Takım arkadaşlarım yada iş arkadaşlarım diyemiyorum. Burada birlikte çalıştığım yan yana oturduğum kişiler birlik beraberliki çinde değil çünkü gemisini kurtaran kaptan denildi. Herkes gemisinin peşinde kurtarmaya çalışıyor boğulan boğuluyor, oysa hepimiz aynı gemideydik bir zamanlar.
Arkadaşlar birbirinin elinden satış çalıyor kavga ediyor,Takım ruhu yok sıfır.
Mutsuz asık suratlı insanlar olduk, hepimizde boyun fıtığı, midemizde ağrı elimizde antideprasanlar koskocaman bir topluluğuz,ne acı ne kötü değilmi.
Bunun görülmemeside çok acı!
Oysa iyi bankacılık müşteri bağlılığından geçmiyormu?
Müşteri ihtiyaçlarını karşılamaktan geçmiyormu?
Müşteriye istemediği ürünü kakalamak “aman ben satayımda hedefim tutsun 2 gün sonra giderse gitsin” demekten mi geçiyor?
Bahanemiz ne?
Herkez böyle!
Tüm bankalar bunu yapıyor bizde yapalım!
Sendika toplantısında satış baskısına verilen cevap içler acısı:
Bu baskı sektörün sorunu yanlızca bizim bankamızın değil!
Yani başkaları kendini damdan atsa yanlış yapsa herkez yapıyor diye bizde yapalım öyle mi?
Olurmu böyle bahane?
Bu kuruma bu cevap olur mu? Benim bankama bu cevap yakışmaz!
Yıllarca bu sektörde öncülük ettik başı çektık etik kurallarımızla teknolojimizle kurum kültürümüzle örnek olduk, gene olabiliriz.
Yada olabilirdik sektöre uymasaydık.
Bu gün gişeden kredi kartı sattım müşterim istedi ok
Bu gün gişeden kredi sattım müşterimin ihtiyacı vardı ok
Ama kredi sattım müşterime dört köşe yaptım ok değil!
Bu etik değil. Bilip bilmeden ihtiyacı varmı sormadan bize muhtaç diye her şeyi imzalatmak etik değil!